วันที่ 31 พฤษภาคม 2567 พลเอก กัมปนาท รุดดิษฐ์ องคมนตรี เลขาธิการ และประธานกรรมการบริหารมูลนิธิโครงการหลวง ได้ร่วมประชุมติดตามการดำเนินงานของ ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงทุ่งเริง บ้านแม่ขนิลเหนือ ต.บ้านปง อ.หางดง จ.เชียงใหม่

เมื่อปี พ.ศ. 2519 พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร เสด็จฯ ไปทรงเยี่ยมราษฎรที่บ้านป่าเลา อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ ราษฎรจากบ้านแม่ขนิลเหนือเข้าเฝ้าถวายฎีกา ขอแก้ไขปัญหาไม่มีที่ดินทำกิน และขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร ในพื้นที่ป่าทุ่งอีเริง จึงมีรับสั่งให้โครงการหลวงและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องร่วมกันแก้ไขปัญหา โดยกรมพัฒนาที่ดินและกรมชลประทานดำเนินการสำรวจจัดสรรพื้นที่ดินทำกินและพัฒนาแหล่งน้ำ ต่อมา พ.ศ. 2522 พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร เสด็จพระราชดำเนินเยี่ยมราษฎรบ้านแม่ขนิลเหนือ ทรงติดตามการแก้ปัญหาที่ดินทำกิน และการจัดการน้ำเพื่อการเกษตร ณ บริเวณป่าทุ่งอีเริง นายมอย อารี ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านแม่ขนิลเหนือ ถวายต้นกล้าสมอจีน จึงรับสั่งให้นำไปปลูกในบริเวณพื้นที่ป่าทุ่งอีเริง ซึ่งขณะนั้นกรมพัฒนาที่ดินดำเนินงานในชื่อ “โครงการพัฒนาที่ดินทุ่งเริง ต่อมา พ.ศ. 2525 จึงได้จัดตั้งเป็นศูนย์พัฒนาโครงการหลวงทุ่งเริง พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ได้เสด็จฯ ไปทรงเยี่ยมราษฎรอีก 2 ครั้ง กระทั่ง พ.ศ. 2534 สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง เสด็จฯ ไปทรงงานที่สวนกุหลาบและทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานชื่อ “สวนกุหลาบหลวง” นอกจากจะเป็นพื้นที่วิจัย ทดสอบ และรวบรวมสายพันธุ์กุหลาบเขตกึ่งร้อนกึ่งหนาวแล้วยังเป็นแหล่งท่องเที่ยวเรียนรู้แก่ประชาชนทั่วไป และใน พ.ศ. 2559 สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ได้เสด็จฯ ไปทอดพระเนตรกุหลาบสายพันธุ์ต่าง ๆ ที่ปลูกไว้ในสวนกุหลาบหลวง

ปัจจุบัน ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงทุ่งเริงส่งเสริมผลผลิตหลัก ได้แก่ อาโวคาโด มะเขือเทศเชอรี่แดง ชาสมุนไพรสด และผักอินทรีย์ เกษตรกรมีรายได้เฉลี่ย 149,984 บาทต่อปี และยังเป็นแหล่งรวบรวมพันธุ์กุหลาบทั้งในและต่างประเทศถึง 350 สายพันธุ์ จัดแสดงในสวนกุหลาบหลวง พร้อมพัฒนาต่อยอดการพัฒนาชาสมุนไพร ชากุหลาบ และผลิตกุหลาบกระถาง ในช่วงท้ายของการตรวจเยี่ยม องคมนตรีได้ขอให้หน่วยงานในพื้นที่ร่วมกันสำรวจความต้องการน้ำในชุมชน เพื่อวางแผนการพัฒนาแหล่งน้ำให้เพียงพอต่อการอุปโภค บริโภค และการทำการเกษตร เพื่อสร้างชีวิตที่ดีให้แก่ราษฎร